#ugul09: innovatie en inspiratie

Ugame Ulearn, een inspirerend symposium met lezingen en workshops over Marketing, Nieuwe Media en Mediawijsheid door (inter)nationale experts. Over, tijdens en na het symposium is veel getwitterd, geblogd (ondermeer door Liveblog Kathryn Greenhill, JanTweepuntNul en Moqub), gefotografeerd en gestreamd. Ik licht er graag de twee keynote speakers uit.

Keynote speaker Helene Blowers (ja, van 23 things) was wat mij betreft het hoogtepunt van het symposium. Wat een spreekster is die vrouw! En wat een passie voor het vak van lifebrarian! Ik wil je deze presentatie dan ook graag aanbevelen: "The book is not going to die, but its format is going to transform and change..."

View more presentations from hblowers.

Keynote speaker Father Roderick, aka the Catholic Insider, was eveneens meer dan de moeite waard! Zijn keynote ging over Oude instituten en nieuwe media (ja, ook de kerk goes web 2.0). In de kerk hoorde ik overigens nooit zo'n onderhoudende preek: "De mens is niet langer een schaap, maar een bij..."

Met deze excellente keynote speakers hadden de andere sprekers het natuurlijk niet gemakkelijk, maar toch... ook de parallelsessies boden voldoende food for thought om geïnspireerd huiswaarts te keren.

(presentation-slide 56 on a billboard)

een roman, een recensie en...

Soms lees je van die boeken waar je zo enthousiast over bent dat je je leeservaringen graag zou willen delen. Voor mij is Nachtschade van Teresa Moure er zo een.

Nachtschade is een geslaagde roman over een mislukt proefschrift, met een knappe vertelstructuur waarin de verhaallijnen van drie vrouwen - Christina, koningin van Zweden, Hélène Jans (een Nederlandse herboriste en moeder van Descartes kind) en de Spaanse promovenda Inés Andrade - tot een bijzonder mooi "patchwork" verweven worden.

Delen kan op het web op heel veel plaatsen.
Met My Discoveries kan ik bijvoorbeeld een recensie plaatsen in de catalogus van de bibliotheek.

Maar dat zou ik ook kunnen doen op een boekencommunity. En daarvan zijn er nogal wat. Zie ondermeer deze List of Social Networks For The Booklover, met behalve LibraryThing ook Goodreads, Shelfari & more...
Die lijst is verder aan te vullen met bijvoorbeeld weRead, Booksprouts, het Nederlandse Dizzie of een van de vele Hyves. Kortom: keuze genoeg om mijn leeservaringen te delen met anderen!

En er zijn nog meer mogelijkheden.
Ik kan mijn recensie bijvoorbeeld ook plaatsen op Bol.com (Schrijf een beoordeling en maak kans op € 100,- aan cadeaubonnen!), Bruna (Schrijf nu een recensie en maak kans op een Bruna cadeaukaart t.w.v. 50,-!) of Beslist! (Geef je oordeel en verdien geld!).

Bomen genoeg dus! Maar waar is het bos? Is er eigenlijk nog wel een bos? En vinden wij, bibliotheken, onze gebruikers nog in dit oneindige woud van keuzes? Of... is dat een mission impossible in deze wereld van...

op naar een next level!

Er is een weer nieuwe blogkermis in de NL biblioblogospere en ik stap graag in Nicole's rollercoaster: Palen en Perken.
Nicole stelt de vraag:

Wat schieten onze klanten er nu eigenlijk mee op dat wij ons suf zitten te bloggen, twitteren, ningen, hyven en ga zo maar door?

Maar wie worden bedoelt met "onze klanten"? De leden/bezoekers van de (fysieke) bibliotheken? Of de gebruikers die op het web zoeken en veel informatie vinden, maar helaas nog (te) weinig 'de bieb' tegenkomen in hun zoektocht naar informatie? (Zou dat een reden kunnen zijn waarom men nog altijd denkt dat de bibliotheek er is om boeken uit te lenen en verder niks?)

En wie zijn "wij"? Hoeveel bibliothecarissen zijn er écht actief op het web? (Een account aanmaken bij bibliotheek 2.0 zegt niets over je activiteit op het web.) Natuurlijk, de early adopters nemen in hun kielzog een steeds groter aantal volgers met zich mee, maar actieve aanwezigheid op web 2.0 is nog lang niet mainstream onder bibliothecarissen.

Om antwoord te kunnen geven op Nicole's vraag, heb ik de vraag dan ook teruggebracht naar Wie schiet er mee op dat ik blog, twitter, ning, hyve en ga zo maar door?
Het antwoord is evident: ikzelf, ik word 'spelend' webwijzer! Door mee te doen, ervaar ik ondermeer dat de mate van (inter-)activiteit op het web samenhangt met de mijne. Met andere woorden: passief aanwezig zijn op het web, levert (meestal) géén activiteit op. Door mijn ervaringen te delen met anderen, draag ik vervolgens ook mijn steentje bij aan de weg naar Rome.

En om in deze beeldspraak te blijven: vele wegen leiden naar Rome, er zijn meerdere wegen om een doel te bereiken.
Maar... wat is dat doel?
Nicole relateert haar vraag aan mediawijsheid, dat wil zeggen aan:

het geheel van kennis, vaardigheden en mentaliteit waarmee burgers (en dus ook bibliothecarissen) zich bewust, kritisch en actief kunnen bewegen in een complexe, veranderlijke en fundamenteel gemedialiseerde wereld.

Als het doel is dat "onze" klanten - door onze aanwezigheid op het web - mediawijzer worden, bereiken we dat dan met beperkende bepalingen? Of... zijn "onze" beperkingen bepalend in het (kunnen) bereiken van een next level?

@ Nicole: bedankt voor je prikkelende vragen: met vragen komt met te Rome!