en hoe zit het met de poken?

De poken, eind 2008 gelanceerd, is inmiddels in zo'n 25 landen te koop en won in juli de TechCrunch Europe Award 2009! Reden genoeg om nog 'ns stil te staan bij dit digitale visitekaartje.

In deze eerdere blogpost schreef ik:

Of de poken al dan niet een hype wordt (of gehypet wordt), vind ik persoonlijk niet zo interessant. Wat ik er aardig aan vind, is vooral het gebruiksgemak. Geen gedoe meer met het uitwisselen van contactgegevens maar gewoon even poken.

Maar ja, dan moet die ander natuurlijk ook een poken hebben. En hoewel deze niet meer enkel online te koop zijn - ook in het dorp waar ik woon, liggen ze in de winkel - kom ik, buiten de 'early adopters' in de bibliotheekwereld, nog niet zoveel bezitters van een poken tegen.
En waar blijven die poken meet-ups in de regio? Dus... ik heb me toch maar even aangemeld bij de DoYouPoken.ning to Join the Poken movement, worldwide meetups!

De mediahype mag dan wel zijn overgewaaid in Nederland, worldwide gaat de opmars van de poken gewoon door (check poken, @poken en #poken). En achter de schermen wordt er ook hard gewerkt aan een product-update.

Een hele sympathieke actie, die ik hier niet onvermeld wil laten, vind ik 'One of Love' meets poken! Zo eentje wil toch iedereen...

De poken is bij uitstek geschikt als promotieartikel. Je geeft er je digitale visitekaartje mee af, inclusief alle netwerken waarop je te vinden bent. Ik ben dan ook benieuwd of organisaties op deze wijze netwerken en wat hun ervaringen hiermee zijn. Wie weet mij er meer over te vertellen?

blogs, komkommers en... tijd!

Op maandag 24 augustus kopte NRC Next met Heb jij een eigen blog? Dat is oldskool!

Bloggen was tot 2004 de enige toegankelijke manier voor internetters om te publiceren, maar door de sociale netwerken is het die exclusiviteit kwijt. Een Twitter- of Hyvesberichtje is ook nog eens eenvoudiger getikt dan een blogartikel.

Een eerdere oproep voor dit artikel staat te lezen op het Nextblog, een blog dat volgens Titia Ketelaar, chef NRC.Next, ook bijna een spookblog was geworden:

Tot de next-site op 10 maart helemaal een blog werd. En dan niet met één blogje per dag over journalistieke keuzes, maar met minimaal vijf dagelijkse posts op het nieuwsblog en dagelijks updates op het geldblog en het kookblog.

En juist de interactie maakt bloggen leuk, aldus Ketelaar.

Het feit dat van de 133 miljoen bloggers 1,1 procent zijn blog wekelijks bijwerkt, betekent niet dat het bloggen uitsterft:

Bloggen is volwassen geworden, zou je kunnen zeggen: mainstream. Want al reageren bloglezers niet vaak, het potentiële lezerspubliek is enorm. Ruim 40 procent van de Nederlanders tussen de 15 en 64 jaar leest blogs, concludeerde onderzoeksbureau Universal McCann in een onderzoek vorig jaar. Dat is meer dan 4 miljoen lezers.

Een van de succesvolle bloggers die genoemd worden in het artikel is ZBdigtaal (Edwin Mijnsbergen), een autoriteit in onze niche.

Eerder deze maand blogde Edwin over De staat van de biblioblogospère - 2009. Op zijn vraag naar de beweegredenen van andere bloggers was mijn reactie:

Wat mij betreft is de frequentie van het aantal blogposts vooral een kwestie van tijd, of anders geformuleerd, van (te weinig) vrije tijd, want bloggen zit niet in mijn takenpakket. 23 dingen wel. Da's ook een van de redenen waarom ik blog. En om dingen uit te proberen, die ik vervolgens weer kan inzetten in m'n werk. Verder vind ik het 'gewoon' handiger om 'n blogpost te schrijven dan om informatie te delen via bijvoorbeeld intranet met al z'n beperkingen. En... met m'n blogposts wil ik de traditionele informatievergaarders attenderen op andere, 'nieuwe' vormen van informatie vergaren (zie ook mijn reactie op (OCN2008 - WoW!ter: de Biblioblogosphère in ontwikkeling).

Ook mijn blog zal vooralsnog dus geen spookblog worden, denk ik, al is de factor tijd wel 'n hele wezenlijke. Ik onderschrijf Edwins reactie op de mijne dan ook volledig:

Daarom is het ook belangrijk dat organisaties er ook echt formatie voor vrijmaken, als ze er iets mee zouden willen...