Geen tijd hebben - Joke Hermsen schreef in haar pleidooi voor een langzame toekomst (2009) over tijd als schaarsteproduct. Een boek dat uitgebreid gerecenseerd is (zie haar website) dus dat hoef ik niet meer te doen. Wat ik ga doen, is de tijd nemen om me te bezinnen op de tijd.
"Tijd maken" is dit jaar ook het thema van de Maand van de Spiritualiteit (30 oktober tot 30 november). Hermsen schrijft hiervoor het essay Windstilte voor de ziel. In navolging van Nietzsche stelt ze dat er pas vanuit de ‘windstilte van de ziel’ ruimte is voor creativiteit. Food for thought dus!
2 opmerkingen:
Heb het boek gelezen. Prachtig in zijn kern. Er zijn verschillende soorten tijden. De kloktijd en een innerlijke tijd. Soms lijkt het alsof de tijd stil staat, soms gaat ie heel snel, maar de kloktijd gaat veel regelmatiger dan de innerlijke. Hoewel ik de boodschap van haar boek prachtig vind, had ik soms moeite met het fragmentarische karakter. Alsof het nog verder had mogen rijpen. Maar ook dat is herkenbaar. Wachten is soms zo moeilijk ... :-)
Een wat late reactie op de jouwe, maar ik was dan ook - losgekoppeld van de wereld - aan het genieten van "die andere tijd". Heerlijk om tijd te kunnen 'zijn'! Haar pleidooi vindt bij mij in ieder geval gehoor;-)
Hoe ik dat morgen weer ga combineren met de lineaire kloktijd... On verra (toch zo nu en dan de wijzers van de klok stil durven zetten, denk ik).
En ja, 'wachten' in een door de klok geregeerde wereld is niet makkelijk, maar als daarmee die andere dimensie van tijd zich kan openen dan is dat de moeite van het proberen waard. Toch?
Of het mogelijk is om die 'onbenoembare' tijd in taal te vast te leggen??? Dat blijkt nog niet zo eenvoudig te zijn...
Een reactie posten