Op de site van het Nationaal Comité 4 en 5 mei lees ik dat het memorandum (de tekst waarin is vastgelegd wie we herdenken op 4 mei) bewust algemeen geformuleerd is: "Dit om alle verschillende (groepen) Nederlandse oorlogsslachtoffers in te sluiten. Voor allen die achterbleven, is het persoonlijke verdriet om de doden immers groot."
"Niet alle slachtoffers kregen de aandacht die ze verdienden"
Het Nationaal Comité 4 en 5 mei signaleert dat de vraag om gegevens over slachtofferaantallen toeneemt. Vanwege een gebrek aan gegevens zijn bepaalde cijfers en feiten helaas niet meer te achterhalen.
In de publicatie De Doden tellen is te lezen wat men wel en niet weet en waarom. Hierin staat ondermeer het volgende te lezen:
.jpg) | |
| Uit de publicatie 'De doden tellen' (p. 68), Renske Krimp, 2015. |
In 1946 werd een voorlichtingsfilm gemaakt over 'de onzichtbare dood': "Het aantal jeugdigen dat na de bevrijding spelend de dood vond was onrustbarend groot." (zie: Kinderen waren we - spelende kinderen (1)). Aantallen zijn echter niet op nationaal niveau verzameld, aldus het Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies. En op lokaal niveau wordt melding gemaakt van 'incidenten' (zie: Kinderen waren we - spelende kinderen (2)). Dat verklaart wellicht waarom deze slachtoffertjes in de geschiedschrijving niet de aandacht hebben gekregen die ze verdienden. Ik hoop van harte dat dit in de toekomst bijgesteld gaat worden.
Vanavond gaan mijn gedachten uit naar alle 'vergeten kinderen' die spelend de dood vonden. En naar hun nabestaanden...
 |
| In memoriam Antonius (Toontje) B.M. de Vet (1931-1945) |
Ben jij bekend met een van de vele tragische 'incidenten' waarbij spelende kinderen om het leven kwamen? Lees dan ook mijn oproep in Kinderen waren we - spelende kinderen (2).
Update 9 oktober 2015: Kinderen waren we - spelende kinderen (4)
